Het innovatiewoordenboek
Wat is de CIMO-methode?
De innovatiebranche heeft een eigen jargon. Ook bij ons vindt de ene vakterm na de andere zijn weg in presentaties, rapporten en gesprekken. Maar de woorden die voor ons gesneden koek zijn, roepen bij anderen niets anders op dan vraagtekens. Daarom leggen wij de belangrijkste termen aan je uit in ons innovatiewoordenboek. In deze editie gaan we in op de CIMO-methode.
En dan nu in het Nederlands…
CIMO staat voor Context, Intervention, Mechanism, Outcome. Het vormt hiermee een manier om situaties in kaart te brengen en vergelijkbaar te maken. Volgens de CIMO-logica kun je bijvoorbeeld door binnen een Context een bepaalde actie (of Interventie) te doen, een Mechanisme in werking stellen, waardoor een bepaalde uitkomst (O) te verwachten valt.
Het idee van een mechanisme (de M van CIMO) is namelijk dat deze altijd leidt tot een bepaalde uitkomst, ongeacht de situatie. Vind je de juiste interventies of acties, dan stel je iets in werking waarvan je op voorhand weet dat de kans groot is dat dit leidt tot een bepaalde outcome.
Erg handig als je een organisatie bestuurt in een situatie met onzekerheid. Dit is zeker bij innovatie vrij vaak het geval: het is nieuw, dus per definitie onzeker. De CIMO-methode bij het omgaan met risico’s.
Wat houdt het in?
Poeh, zijn jullie er nog? Bovenstaande beschrijving is nog vrij abstract namelijk. We maken het concreet aan de hand van een voorbeeld: het WK Voetbal onder leiding van Louis van Gaal. (Is dit nog te pijnlijk, lees dan verder vanaf ‘onderzoek naar open innovatie’ 😉).
Van Gaal is namelijk een meester in van voetbal een wetenschap maken. Om zijn strategie te bepalen, analyseert hij elke speler en tegenstander. Op basis daarvan bedenkt hij scenario’s, waarvan hij op voorhand weet dat de kans groot is dat hij hiermee de kans op een bepaalde uitkomst vergroot. Dit helpt om de strategie aan te passen op het moment dat de tegenstander iets verandert (of iets doet wat je niet had verwacht).
Laten we de laatste WK-wedstrijd tussen Nederland en Argentinië als voorbeeld nemen:
De Context (C) waarmee we starten is 0 – 0 bij de aftrap. We staan met 11 tegen 11 op een voetbalveld. Vanaf hier zijn allerlei scenario’s mogelijk: de tegenstander speelt met veel verdedigers of juist met veel aanvallers.
Tijdens de wedstrijd kan er van alles gebeuren: het blijft gelijk, we komen op voorsprong of we raken op achterstand. Voor elk scenario bedenkt Van Gaal een ideale strategie. In dit geval kwam Nederland met 1-0 achter, en iets later zelfs met 2-0.
Vanaf dat moment ging Nederland een ander systeem spelen. Twee kopsterke spelers erin, en gaan voor de lange hoge bal. De Interventie (I) is dus wisselen en hoge bal. Hiermee trigger je bijvoorbeeld het mechanisme (M) onrust en verwarring. Dit mechanisme doet iets met de organisatie bij de ander en vergroot de kans op doelpunten. En inderdaad: het werd 2-1 en in de laatste minuut zelfs 2-2 (=Outcome).
Door hier vooraf op te trainen én door rekening te houden met de kwaliteiten van de spelers die hij tot zijn beschikking heeft, minimaliseert Louis van Gaal de risico’s. Elke strategie kent namelijk ook een keerzijde. Vol op de aanval gaan, creëert ruimte voor de tegenstander op het moment dat zij de bal hebben. Hoe beter elke speler op voorhand weet wat hij dan moet doen, hoe kleiner het risico dat balverlies leidt tot nóg een tegendoelpunt.
En wat betekent dit voor onderzoek naar ‘open innovatie’?
Genoeg over voetbal. Helaas stopte het namelijk in de kwartfinale. Garanties heb je niet, hoe hard je ook traint. Dit werkt op dezelfde manier in onderzoek en in innovatie in bredere zin. Mensen en organisaties zijn in principe heel voorspelbaar, omdat ze vatbaar zijn voor mechanismen. In design science achterhalen onderzoekers welke draaiknoppen leiden tot welke uitkomsten.
Zo is bijvoorbeeld bekend dat vertrouwen (M) binnen teams leidt tot een betere samenwerking en het intensiever delen van informatie (O). Het is dus interessant om te onderzoeken wélke interventies en factoren leiden tot meer vertrouwen.
Om vertrouwen te stimuleren, kun je bijvoorbeeld zorgen voor een open en eerlijke communicatie en transparantie over ‘halen en brengen’; wat verwacht je te krijgen uit een samenwerking en wat ben je bereid te delen met anderen? Een andere manier is om niet alleen de verschillen, maar ook de overeenkomsten tussen mensen te benadrukken (2x I). Welke interventie het beste werkt, hangt vaak af van de Context (C). Hoe meer mogelijke interventies je dus kent, hoe groter de kans dat je de juiste vindt voor jóuw context.
In de praktijk
De CIMO-logica is toepasbaar op alles waar je een strategie voor nodig hebt. Bij Hello New Day gebruiken we het in open innovatie en in het vormgeven en ontwerpen van samenwerkingen. In zijn promotieonderzoek onderzoekt Ruben onder andere welke draaiknoppen – ofwel welke interventies – er zijn om goede samenwerking tussen partijen te stimuleren. Een wat uitgebreider artikel over dit onderzoek met meerdere voorbeelden lees je hier.
In de praktijk bepaal je de strategie samen met je klant. Je klant kent de context namelijk waarin hij of zij werkt. Jij weet – als het goed is – welke draaiknoppen er zijn op jouw vakgebied om aan te draaien. Samen bepaal je dan dus welke kant de draaiknop op moet staan, zodat je samen de gewenste uitkomst bereikt.
Wil je meer weten over de CIMO-methode of over open innovatie? Neem contact op met Ruben Ogink via ruben@hellonewday.nl of bel met 06-41490456.
0 reacties